وی در حال حاضر در حال تدوین متود بازیگری « بازیگران درون» است. در این شیوه با استفاده از شناخت مکانسیم بروز احساس ، به بازیگر کمک می شود تا هر شخصیت را از طریق همین مکانیسم درک کند.

این شیوه با کمک گرفتن از شیوه های استانیسلاوسکی و متود اکتیک به بازیگر یادآوری می کند که بازیگری یادگرفتنی نیست بل که آن چیزی که یادگرفتنی است پرسش از پیرامون است.

همین پرسشگری است که هر فرد را به کشف مدل بازیگری خود سوق می دهد. در این شیوه هر بازیگر باید متود خود را کشف کند و بنویسد.

امیر شریفی خود در رسیدن به شخصیت ها از همین روش استفاده می کند.